Co rodzice mówią – przykłady
„Nasze dziecko nie chce się bawić z innymi dziećmi, wyrywa zabawki, bardzo krzyczy, nie potrafi się uspokoić. Często wpada w złość, histerię. Nie można nad nim zapanować. Uspokaja go tylko telefon”.
„Ma 3 latka, wszystko rozumie, ale bardzo słabo mówi. Takie żywe srebro, ciężko za nim nadążyć. Wie Pani, ma charakter”.
„Potrzebujemy pomocy. Nasze dziecko nie mówi a ma już prawie 4 lata”.
Objawy – u niemowląt obserwujemy
- brak koncentracji dziecka na twarzy dorosłego,
- brak reakcji na widok osoby znajomej,
- brak gaworzenia,
- brak wsłuchiwania się w głos dorosłego,
- spowolniony rozwój dużej i małej motoryki.
Informacja dla rodziców
Tabletowe maluchy charakteryzują się
- stanem ciągłego rozkojarzenia, rozproszenia uwagi,
- sporadycznymi reakcjami na własne imię – jeśli chce,
- opóźnieniem lub brakiem rozwoju mowy,
- niechęcią do słuchania czytanych tekstów lub oglądania obrazków statycznych (np. ilustracji w książeczkach),
- brakiem wspólnego pola uwagi,
- brakiem gestu wskazywania palcem.
Zbyt duża ilość bodźców u starszaków
Konsekwencje zbyt dużej ilości bodźców obserwujemy później u starszaków, u których obserwujemy:
- trudności lub całkowity brak rozumienia poleceń,
- komunikowanie się za pomocą krzyku lub płaczu, histerii trudnej do opanowania,
- brak zainteresowania książkami, obrazkami statycznymi, puzzlami,
- brak przestrzegania reguł społecznych,
- trudności w budowaniu relacji w grupie rówieśniczej,
- niepełne rozumienie języka,
- zaburzenia koncentracji, nerwowość, nadpobudliwość, agresywność,
- brak kontroli nad negatywnymi emocjami,
- przemęczenie związane z szybko zmieniającymi się i migoczącymi obrazami,
- zaburzenia snu (płacz, krzyk)
- zaburzenia odżywiania.